همانطور که می دانید بادام زمینی خام با غلاف از نظر طعم، تطبیق پذیری در استفاده و میزان در دسترس بودن برای انسان یکی از محبوب ترین آجیل ها در جهان است.
اگرچه از نظر بیولوژیکی بادام زمینی آجیل نیست، اما این مانع از داشتن ویژگی های عالی ذاتی این گروه غذایی خوشمزه نمی شود.
بادام زمینی فرهنگی (Árachis hypogaéa) با توجه به روش رسیدن میوه از خانواده حبوبات یا بهتر است بگوییم از زیرخانواده ای است که از نظر نام زیباتر است پروانه.
خانواده پروانه ها بوسیله گیاهان گلدار منشعب با برگ های زیاد نشان داده می شود. خزنده ها و درختچه های خانواده پروانه یک ویژگی متمایز اصلی دارند یک گل شکوفا به شکل پروانه پرنده.
مانند تمام نمایندگان حبوبات، در بادام زمینی، گل ها به جعبه های متراکم با میوه ها غلاف تبدیل می شوند. همانطور که آنها بالغ می شوند شاخه های دارای غلاف خم می شوند و چرخه خود را از قبل در زمین به پایان می برند.
ظاهر نامناسب غلاف تمام شده در اولین بار کشف آن را به علوفه مناسبی برای دام تبدیل کرد و انسان زمان می برد تا به خواص مفید و طعم اصلی آن پی ببرد.
برای حق نامیده شدن زادگاه بادام زمینی در دایره المعارف های جهانی چندین کشور آمریکای جنوبی به طور همزمان در حال مبارزه هستند.
آرژانتین، بولیوی، پرو. مصنوعات و شواهد مستندی مبنی بر استفاده از بادام زمینی در دهه 1500 در این کشورها پیدا شده است.
در مقبره های به جا مانده از تمدن های باستانی، ظروف تزئین شده با تصاویر بادام زمینی و ذخایر آن در ظروف مهر و موم شده یافت شد که به وضوح نشان دهنده ارزش غیرقابل انکار محصول برای اجداد دور است.
در دهه 1700 طعم آجیل آمریکای جنوبی عاشق ملوانان اسپانیایی شد که معجزه زیرزمینی را به آسیا، آفریقا و اروپا بردند.
ملوانانی که همیشه به غذا نیاز داشتند آجیل را برای سیری دوست داشتند، مردم همه چیزخوار نیجریه و کنگو از آن روغن می‌فشارند و اروپایی‌های تصفیه‌شده آجیل بو داده مانند قهوه دم می‌کردند.
تنها در آغاز قرن بیستم تولید محصولات بادام زمینی توسط صنعتگران از ایالات متحده آغاز شد و احتمالاً از آن زمان تاکنون کره بادام زمینی یکی از محبوب ترین محصولات در بین آمریکایی ها به حساب می آید.
